Blog w świecie fantasy

Ilidian zaczął się cofac.

Rzucił następną kulą ognia w orka.

ODBIŁA SIĘ OD JEGO MIĘŚNI!

Ork uderzył w Ilidiana swoją pięścią.

Żywiołak uderzył o ścianę jaskini i upadł.

Ork krzyknął coś, czego Ilidian nie zrozumiał.

Ilidian rzucił w orka kulą ognia.

Ork wrzasnął z bólu i odsunął się od żywiołaka.

Podbiegł do kociołka i zanim Ilidian zdążył zareagowac, wypił jego zawartośc.

Ork zaczął się głupio uśmiechac.

Nagle Ilidian zobaczył, że nagle ork zaczął się jeszcze powiększac.

Jego mięśnie, choc i tak wielkie, stawały się jeszcze większe i potężniejsze.

Ilidian wstrzymał oddech...

Ilidian wszedł do wielkiej sali wypełnionej zapachem piwa.

Zobaczył coś, co przypominało orka.

Miał ok. 10 m wzrostu, wielkie muskularne ciało na którym widac było ślady mutacji.

Mieszał coś w wielkim kociołku postawionym na ogniu.

Ilidian postanowił zaatakowac podstępem.

Żywiołak zgasił ogień pod kociołkiem.

Ork pochylił się, żeby zobaczyc co się stało, a Ilidian zakradł się dalej.

Niestety, ork zobaczył żywiołaka i rzucił się na niego...

Ilidian postanowił zmierzyc się z orkiem.

Przecież jeśli go teraz nie pokona nie będzie miał szans w przyszłości.

- Zmierzę się z tym orkiem! - oświadczył entowi.

- CO?! Nie wiesz co mówisz! Nie tacy jak ty próbowali.

- Spróbuję. - krzyknął i ruszył w stronę groty.

Ilidian wszedł do wielkiej jaskini.

Czuł zapach przypraw i palącego się ognia.

Bart tam jest.

Bart żył sobie w swojej jaskini i ważył piwo.

Pewnego dnia jednak szukając nowych składników znalazł dziwne zioło.

Wrzucił to do swojego wywaru i wypił.

Okazało się, że to zioło to było mutagenium, wysypane przez jednego z zwierzoczłeków odwiedzających ten teren.

Bart zmienił się w wielkiego, umięśnionego orka, który dąży jedynie do pokazania tego, że jest najsilniejszy.

Co gorsze, mutagenium sprawiło, że piwo wzmacnia go, dzięki niemu jest coraz silniejszy.

Nikt go nie pokona. Ani teraz, ani nigdy.